تیم ملی فوتبال ایران همواره یکی از تیمهای پرطرفدار و پرافتخار قاره آسیاست؛ تیمی که هر مسابقهاش، چه رسمی و چه دوستانه، برای هواداران میلیونها نفرهاش اهمیت ویژهای دارد. حالا با مشخص شدن ترکیب احتمالی تیمهای گروه G در رقابتهای آینده، نگاهها به سابقه رویارویی ایران با این سه تیم—بلژیک، مصر و نیوزیلند—جلب شده است. بررسی این پیشینه روشن میکند که تیم ملی ایران با وجود تاریخ پرفرازونشیب خود، مواجهههای بسیار محدودی با کشورهای این گروه داشته؛ موضوعی که جذابیت تقابلهای پیشرو را بیشتر میکند و تحلیلگران فوتبال را نسبت به موقعیت ایران در این گروه کنجکاوتر میسازد.
نخستین نکته مهم این است که ایران و بلژیک—یکی از تیمهای مطرح اروپا—تا کنون هیچ دیدار رسمی یا دوستانهای با یکدیگر برگزار نکردهاند. این عدم تقابل، موقعیت ویژهای ایجاد میکند؛ چراکه معمولاً تیم ملی ایران در دهههای اخیر حداقل یک دیدار دوستانه با اکثر کشورهای مهم اروپایی داشته است. اما بلژیک از معدود استثناها به شمار میرود. نبود سابقه بازی، کار تحلیل فنی را دشوارتر کرده و همزمان امکان غافلگیری را برای هر دو طرف فراهم میآورد.
در مقابل، ایران و مصر سابقه یک دیدار دوستانه مهم را در سال ۱۹۹۸ دارند. مسابقهای که با گلهای ردوبدلشده به یکی از بازیهای بهیادماندنی پیش از جام جهانی همان سال تبدیل شد. نتیجه نهایی این مسابقه تساوی ۱–۱ بود؛ دیداری که در آن ایران نمایش خوبی ارائه داد و مصر نیز که آن زمان یکی از بهترین تیمهای آفریقا محسوب میشد، عملکرد قابلقبولی داشت. با وجود اهمیت تاریخی این مسابقه، دو تیم بعدها هیچگاه مقابل یکدیگر قرار نگرفتند و همین مسئله باعث شده تحلیل مستقیم از قدرت مقایسهای دو تیم چندان آسان نباشد.
اما جذابترین بخش تقابلهای ایران با گروه G، مربوط به نیوزیلند است؛ تیمی که بعد از سالها فاصله مسابقه، سرانجام در ۲۰۲۵ در یک بازی دوستانه مقابل ایران قرار گرفت و نتیجهای جالب ثبت شد. تیم ملی ایران در این مسابقه با نمایش برتر و هماهنگ، موفق شد با نتیجه ۳–۰ نیوزیلند را شکست دهد. این پیروزی، هم روحیه تیم ملی را تقویت کرد و هم توجه تحلیلگران جهانی را به آمادگی ایران جلب نمود. از سوی دیگر، نیوزیلند که معمولاً تیمی فیزیکی و سازمانیافته محسوب میشود، نشان داد که همچنان نقاط ضعف ساختاری در مقابل تیمهای تکنیکی آسیا دارد.
نکته قابلتوجه درباره مواجهههای ایران با تیمهای گروه G این است که در مجموع تنها دو مسابقه رسمی یا دوستانه بین ایران و اعضای این گروه برگزار شده و نتیجه هر دو، با یک برد و یک تساوی، برای ایران مثبت بوده است. نبود سابقه تقابل با بلژیک نیز یک عامل جذاب و پیشبینیناپذیر برای آینده ایجاد میکند. از همین رو کارشناسان معتقدند ایران در این گروه هم فرصت دارد و هم چالشهای جدی را تجربه خواهد کرد؛ گروهی که از تنوع قارهای—اروپا، آفریقا و اقیانوسیه—برخوردار است و هر مسابقه میتواند یک تجربه کاملاً متفاوت برای تیم ملی باشد.
