صبحهای فوتبال ایران همیشه یک جور خاصی از اضطراب و امید را با خود حمل میکند؛ اما اینبار ماجرا فراتر از یک رویداد معمولی است. سرمربی تیم ملی، امیر قلعهنویی، بعد از ماهها گمانهزنی، بالاخره راهی آمریکا میشود تا در قرعهکشی جام جهانی ۲۰۲۶ حضور داشته باشد؛ سفری که برای فوتبال ایران فقط یک حضور تشریفاتی در مراسمی بینالمللی نیست، بلکه نوعی بازگشت به جایگاه طبیعی یک تیم ملی مدعی است؛ تیمی که باید در بزرگترین آوردگاه جهان برای هویت، شخصیت و اعتبار فنی خود بجنگد. این حضور در حالی قطعی شده که فقط چند ماه قبل، ایالات متحده در صدور روادید برای برخی اعضای فدراسیون فوتبال ایران کارشکنی کرده بود؛ ماجرا به شکلی پیش رفت که حتی یکبار خطر از دست رفتن حضور ایران در برنامههای رسمی قرعهکشی حس میشد. اما حالا ورق برگشته: قلعهنویی روادید گرفته و قرار است در واشنگتن، جایی که جمعه این هفته میزبان رویداد بزرگ قرعهکشی است، کنار سرمربیان برتر دنیا بایستد.
اهمیت این حضور فقط در «بودن» نیست؛ در پیام پشت آن است. تیم ملی ایران در مسیر جام جهانی ۲۰۲۶ باید یک بار دیگر اثبات کند که نسل فعلی، با تمام انتقادها و چالشها، هنوز هم ظرفیت شگفتیسازی دارد. حضور سرمربی در قرعهکشی، یعنی ارتباط مستقیم با روند فنی، شناخت لحظهای رقبای احتمالی و البته امکان تأثیرگذاری در ذهنیت تیم از همان آغاز. برای تیمی که همیشه چند قدم عقبتر از برنامهریزیهای جهانی بوده، چنین فرصتهایی کمیاباند.
از زاویهای دیگر، این سفر قلعهنویی نشانهای از عبور از حاشیههاست؛ نشانهای از اینکه تیم ملی باید از دعواهای داخلی و فضای سیاسی-ورزشی پیرامون خود فاصله بگیرد و دوباره روی فوتبال تمرکز کند. هرچند کارشکنی آمریکا در صدور ویزا برای برخی اعضای فدراسیون هنوز از یاد هواداران نرفته، اما ثبت حضور سرمربی در واشنگتن یعنی صفحه جدیدی ورق خورده؛ فرصتی برای اینکه فوتبال ایران حرف بزند، نه حاشیهها.
حالا چشم میلیونها نفر به روز جمعه است؛ روزی که مسیر تیم ملی تا جام جهانی ۲۰۲۶ مشخص میشود. قرعه هرچه باشد، حضور قلعهنویی در آن مراسم پیام روشنی دارد: تیم ملی ایران آمده که در این مسیر بایستد، بجنگد و دوباره تاریخ خودش را بسازد. این بار نه با اضطراب حاشیهها، بلکه با یک شروع رسمی و جهانی، در قلب آمریکا.
