انتشار فیش حقوقی یک معلم در شبکههای اجتماعی موجی از واکنشها و نقدهای گسترده را نسبت به وضعیت معیشت فرهنگیان ایجاد کرده است. در این فیش، دستمزد یک ساعت اضافهتدریس تنها ۳۱ هزار تومان درج شده؛ رقمی که بسیاری از کاربران آن را با قیمت اجناس مختلف مقایسه کرده و نوشتهاند «با این مبلغ نمیتوان حتی دو دانه خرما خرید». این موضوع نهتنها به نمادی از فشار معیشتی بر معلمان تبدیل شده، بلکه بحث جدی درباره ساختار حقوقی و پرداختهای آموزشوپرورش را دوباره به سطح افکار عمومی آورده است.
در همین حال، سخنگوی وزارت آموزشوپرورش اعلام کرده میانگین حقوق معلمان از تازهکار تا دبیرستان و تا سطح استادمعلم با ۳۰ سال خدمت حدود ۱۶ میلیون و ۴۲۰ هزار تومان است. این رقم برای ۲۴ ساعت تدریس موظف هفتگی محاسبه شده و شامل اضافهکاری نمیشود. وزارتخانه تأکید کرده که رقمهای منتشرشده در فضای مجازی درباره دستمزدهای بسیار پایین، مربوط به «ساعات اضافهتدریس» است و لزوماً با دریافتی رسمی ماهانه یکسان نیست. با این حال، بسیاری از فرهنگیان معتقدند این تفاوتها چیزی از اصل ماجرا کم نمیکند: «حقوق و مزایا با هزینههای امروز زندگی تناسب ندارد».
در گزارش رسانهها آمده است که قیمت یک بسته خرمای ۵۴۰ هزار تومانی برابر با دستمزد تقریبی ۱۷ ساعت اضافهتدریس یک معلم است. این مقایسه در فضای مجازی بسیار بازنشر شده و کاربران آن را نشانهای از فاصله عمیق درآمد معلمان با هزینههای روزمره عنوان کردهاند. برخی نیز نوشتهاند: «وقتی یک ساعت اضافهکاری حتی هزینه چند دانه خرما را پوشش نمیدهد، معلم چطور باید اجارهخانه، خوراک، لباس و نیازهای ضروری را مدیریت کند؟»
در بخش دیگری از گزارشها تأکید شده که حقوق معلمان بسته به نوع قرارداد، نوع مدرسه (دولتی، استثنایی یا غیردولتی) و سابقه کاری متفاوت است. سال ۱۴۰۳ نیز مانند سالهای گذشته، جدول تفکیکی پرداختها برای معلمان رسمی، پیمانی، حقالتدریسی و آموزشیار تنظیم شده و همین تفاوتها بخشی از گلایههای معلمان را شکل میدهد.
کارشناسان معتقدند انتشار فیشهای حقوقی و مقایسه آن با قیمت کالاهای ساده، نقطه پایانی بر بحث مزدی نیست، بلکه هشداری است درباره کاهش قدرت خرید و پیامدهای آن بر آموزش کشور. آنان میگویند معلمی که دغدغه معیشت دارد، با فشار روحی و کاری بیشتری روبهروست و کیفیت آموزش مستقیم تحت تأثیر قرار میگیرد.
مسئولان آموزشوپرورش وعده دادهاند طرحهای جبرانی و افزایش مزایا برای فرهنگیان در دستور کار است، اما با توجه به واکنشهای گسترده اخیر، به نظر میرسد افکار عمومی انتظار دارد تصمیمات جدیتری برای بهبود وضعیت حقوقی معلمان اتخاذ شود.
هرچی فکرمیکنم نمیدونم واقعاچی بگم. من معلمم بااین حقوق چطورزنده بمونم اجاره خونه ایاب وذهاب ولباس بماند، وقتی حقوق یک ماهم فقط۴بسته خرمامیشه دیگه هیچ حرفی برای گفتن باقی نمیمونه، ای کاش عمرموصرف درس خوندن نمیکردم هزاااااررررررافسوس