
خبر کشته شدن مردی که در ایالات متحده خود را «گوزن» میدانست و سالها با شکل، سبک زندگی و رفتارهای شبیه به یک گوزن در جنگلها و مراتع زندگی میکرد، موجی از واکنشهای گسترده در شبکههای اجتماعی و رسانههای آمریکایی ایجاد کرده است. این فرد که بر اساس گزارشها دچار نوعی اختلال هویتی و رفتاری بوده و زندگی حیوانی را انتخاب کرده بود، مدتهاست در میان جامعهای از افراد مشهور به «ترئوآنتروپها» یا کسانی که خود را حیوان میپندارند زندگی میکرد. اما حضور او در مناطق شکار آزاد و شباهت کامل ظاهریاش به یک گوزن، سرانجام به حادثهای منجر شد که اکنون به بحثی ملی درباره مرزهای سلامت روان، امنیت محیطهای شکار و مسئولیتهای قانونی منتهی شده است.


در گزارش اولیه مقامهای محلی آمده که شکارچیان در منطقهای جنگلی، یک «گوزن» را دیده و طبق مجوز شکار فصلی شلیک کردهاند، اما چند لحظه بعد مشخص شده که هدف آنها انسان بوده است. کشف این حقیقت شوک عمیقی برای خانواده شکارچیان و نیروهای امدادی ایجاد کرده و سریعاً موضوع به سطح پلیس ایالتی و رسانهها کشیده شد. بررسیهای پزشکی قانونی نشان میدهد مرد قربانی لباس و سرپوشی شبیه به گوزن، همراه با شاخهای مصنوعی و رنگآمیزی استتاری داشته و از فاصله دور قابل تشخیص نبوده است.
این حادثه حالا به یک بحث جدی درباره مرزهای آزادی فردی در سبک زندگی و لزوم قوانین مشخص برای فعالیتهای بیرون از چارچوبهای معمول انسانی تبدیل شده است. کارشناسان سلامت روان میگویند افرادی که خود را حیوان تصور میکنند ممکن است در معرض آسیبهای جدی باشند و نیاز به حمایت دارند، زیرا انتخاب زندگی در طبیعت بدون اِعمال استانداردهای ایمنی میتواند آنها را از دید قانونی و انسانی در موقعیتهای خطرناک قرار دهد. برخی متخصصان این پرونده را نمونهای از «خط اشتراک خطرناک میان اختلال هویتی و محیطهای واقعی» میدانند.
همزمان، گروههای حامی حقوق حیوانات نیز وارد بحث شدهاند. آنها معتقدند این اتفاق نشان میدهد سیستم شکار در آمریکا باید بازبینی شود و ابزارهای تشخیص دقیقتر برای جلوگیری از اشتباهات انسانی ضروری است. از سوی دیگر، جامعه شکارچیان میگوید این حادثه نتیجه مستقیم رفتار فرد بوده و نمیتوان تمام مسئولیت را متوجه شکارچیانی کرد که از فاصله دور و مطابق قانون شلیک کردهاند.
در نهایت، پرونده این حادثه تبدیل به یک بحث چند لایه شده است: امنیت محیط شکار، اختلالات هویتی انسان-حیوان، آزادی فردی، مسئولیت قانونی و ضرورت نظارت روانی بر افرادی که هویت غیرانسانی برای خود تعریف میکنند. این داستان عجیب، جامعه آمریکا را دوباره با پرسش پیچیدهای روبهرو کرده: مرز هویت انسان تا کجا امتداد دارد و چه زمانی باید بهخاطر حفظ جان، محدودیتهایی وضع شود؟