اقدام متفاوت شهردار جدید نیویورک؛ اولین روز کاری با روضه امام حسین (ع)

انتخاب زهرا ممدانی بهعنوان شهردار جدید نیویورک، نهتنها نقطه عطفی در تاریخ مدیریت شهری آمریکا محسوب میشود، بلکه بهدلیل پیشینه خانوادگی، باورهای مذهبی و اولین اقدام رسمی او، بازتاب گستردهای در رسانههای جهانی پیدا کرده است. زهرا ممدانی که اصالتاً هندی بوده و یک مسلمان شیعه است، در آذر ۱۴۰۴ با رأی بالای مردم به این سمت رسید و به نخستین شهردار مسلمان در تاریخ نیویورک تبدیل شد. اما آنچه موجی از بحثها، تحسینها و البته انتقادها را بهدنبال داشت، اقدام متفاوت او در اولین روز کاری بود؛ روزی که ممدانی با برگزاری روضه و مداحی برای امام حسین (ع) در دفتر رسمی شهرداری، توجه رسانهها و شبکههای اجتماعی را به خود جلب کرد.
بر اساس گزارشهای منتشرشده، ممدانی ۳۴ سال سن دارد و در کشور اوگاندا به دنیا آمده است. خانواده او اما اصالتی هندی دارند و زهرا از دوران نوجوانی به آمریکا مهاجرت کرده و مسیر پیشرفت خود را از همان سنین آغاز کرده است. بسیاری از تحلیلگران، انتخاب او را نتیجه سالها فعالیت اجتماعی، رویکردهای عدالتمحور و ارتباط مؤثر با جامعه مهاجران میدانند. با این حال، سابقه مذهبی و پایبندی او به شعائر دینی همواره بخش مهمی از هویت شخصیاش بوده و همین موضوع اکنون در کانون توجه قرار گرفته است.
اقدام ممدانی در برگزاری مراسم روضه در دفتر شهردار، در میان شیعیان سراسر جهان بازتاب مثبت و گستردهای داشت و بسیاری آن را نشانهای از پایبندی اخلاقی، شجاعت هویتی و صداقت مدیریتی او توصیف کردند. در ایران نیز کاربران شبکههای اجتماعی با انتشار تصاویر و ویدئوهای این مراسم، از این اقدام استقبال کرده و آن را حرکتی کمسابقه در ساختار اداری آمریکا دانستند. اما در مقابل، برخی چهرههای سیاسی و رسانههای جریان محافظهکار آمریکا، این اقدام را وارد کردن «باورهای مذهبی» به محیط اداری توصیف کرده و آن را مورد انتقاد قرار دادند. بهویژه دونالد ترامپ، نخستین فردی بود که علیه ممدانی موضع گرفت و گفت یک مهاجر نباید چنین رویکردی را وارد اداره نیویورک کند.
با وجود این واکنشها، محبوبیت ممدانی نزد شیعیان و بخش بزرگی از جامعه مهاجران افزایش یافته و بسیاری معتقدند که او در مسیر کاری خود به اعتقاداتش پایبند خواهد ماند. کارشناسان میگویند این اتفاق میتواند نقطه آغاز شکلگیری بحثهای جدید درباره آزادی مذهبی، هویت دینی و حضور اقلیتها در ساختار سیاسی آمریکا باشد؛ موضوعی که قطعاً در ماههای آینده نیز ادامهدار خواهد بود.