در حالیکه موج تازه آلودگی هوا از یکسو و شیوع بیماری آنفلوآنزا از سوی دیگر بخشهای مختلف کشور را تحت فشار قرار داده، تعطیلی مدارس در روزهای شنبه و یکشنبه ۸ و ۹ آذر ۱۴۰۴ به یکی از مهمترین دغدغههای خانوادهها تبدیل شده است. تصمیمهای جدید استانداریها و کارگروههای اضطرار آلودگی هوا باعث شده جمع زیادی از دانشآموزان در استانهای مختلف، آخر هفته تحصیلی خود را بهجای کلاسهای حضوری در فضای مجازی و خانه سپری کنند. این شرایط در کنار نگرانی از افت کیفیت آموزش، پرسشهای جدی درباره مدیریت بحران آلودگی هوا و کنترل بیماریهای فصلی در کشور ایجاد کرده است.
در تهران، بر اساس مصوبه کارگروه اضطرار آلودگی هوای استان، همه مدارس و دانشگاهها در روز شنبه ۸ آذر تعطیل و کلاسها بهصورت غیرحضوری برگزار میشود. این تصمیم نهتنها شهر تهران، بلکه شهرستانهای اطراف مانند ملارد، شهریار، شهر قدس، رباطکریم، فیروزکوه، دماوند و پردیس را نیز دربر میگیرد. شاخصهای کیفی هوا در روزهای اخیر به حدی افزایش یافته که ادامه آموزش حضوری میتوانست سلامت دانشآموزان، دانشجویان و کادر آموزشی را تحت تأثیر قرار دهد. با این حال ادارات دولتی فعلاً حضوری هستند و تغییری در فعالیت آنها اعلام نشده است.
در استانهای جنوبی کشور، عامل اصلی تعطیلی مدارس نه آلودگی هوا، بلکه شیوع گسترده آنفلوآنزاست. در هرمزگان، مدارس برای روزهای شنبه و یکشنبه ۸ و ۹ آذر تعطیل اعلام شده تا از گسترش بیماری در میان دانشآموزان جلوگیری شود. مسئولان بهداشت و آموزشوپرورش استان تأکید کردهاند که این وقفه برای قطع زنجیره انتقال ویروس ضروری است. در بوشهر نیز وضعیت مشابهی برقرار است؛ تمام مقاطع تحصیلی در این دو روز تعطیل خواهند بود و آموزش از مسیر کلاسهای آنلاین و مجازی ادامه پیدا میکند. حتی احتمال بهرهگیری از «مدرسه تلویزیونی» نیز مطرح شده تا دانشآموزان از برنامه درسی عقب نمانند.
در همین حال، استان البرز و بهویژه شهر کرج در آستانه تصمیمی مهم قرار دارند. با تشدید آلودگی هوا، احتمال تعطیلی مدارس و دانشگاهها در روز شنبه ۸ آذر جدی است و مسئولان اعلام کردهاند که نتیجه نهایی پس از بررسی شاخصها در روز جمعه اعلام خواهد شد. در آذربایجان شرقی و شهر تبریز نیز شرایط مشابهی گزارش شده است؛ اگر روند آلودگی ادامه یابد، تعطیلی مدارس برای حفظ سلامت دانشآموزان دور از انتظار نخواهد بود.
ترکیب همزمان آلودگی هوا و شیوع بیماریهای تنفسی، بار دیگر نشان میدهد که نظام آموزشی کشور ناچار به تکیه بیشتر بر زیرساختهای آموزش غیرحضوری است. در چنین شرایطی، خانوادهها باید برای چندمین بار خود را با وضعیت نیمهحضوری و آنلاین تطبیق دهند؛ وضعیتی که به نظر میرسد در صورت تداوم بحران آلودگی و بیماری، در هفتههای آینده هم ادامه داشته باشد.
