شور و حرارت فوتبال شمالی بار دیگر رنگ تازهای به جام حذفی بخشید. دیدار امروز سایپا و نساجی مازندران در مرحله یک شانزدهم نهایی جام حذفی، تنها جدال دو تیم مدعی لیگ یک نبود؛ بلکه صحنه حضور خیرهکننده و منظم هوادارانی بود که از قائمشهر تا تهران آمده بودند تا تیم محبوبشان را تنها نگذارند.
از نخستین ساعات صبح، چند اتوبوس هواداری از قائمشهر، ساری، بابل و نکا به سمت تهران حرکت کردند؛ سفری که توسط باشگاه نساجی هماهنگ شده بود تا تماشاگران بتوانند بدون دغدغه مالی و لجستیکی در این بازی حساس تیمشان را همراهی کنند. خیابانهای اطراف ورزشگاه پاس قوامین (اکباتان) از ساعات اولیه ظهر شاهد تجمع هواداران قرمزپوش نساجی بود؛ هوادارانی که با لباسهای سنتی مازندرانی، پرچمهای سرخ و طبلهای خود فضای متفاوتی در اکباتان بهوجود آورده بودند.
فضای ورزشگاه، بهرغم میزبانی سایپا، بیش از نیمی از سکوها را در اختیار هواداران نساجی دید؛ صحنهای آشنا برای تیمی که در سالهای اخیر در اغلب دیدارهای خارج از خانه نیز از پشتیبانی پرتعداد تماشاگرانش برخوردار بوده است. شعار «مازندران، یکپارچه نساجی» با قدرت در ورزشگاه طنینانداز شد و بازیکنان نساجی هنگام ورود به زمین با تشویقهای ممتد استقبال شدند.
هواداران قدیمی نساجی، حضور پررنگ هواداران را نشانهای از پایداری «فرهنگ هواداری قائمشهری» میدانند که حتی سقوط به دسته پایینتر، مشکلات مالی و تغییرات مدیریتی نیز نتوانسته از شورش بکاهد. بسیاری از حاضران در ورزشگاه از اعضای قدیمی «شعبه دوم وطنی» در قائمشهر بودند؛ گروهی مردمی و داوطلبانه که از سالها پیش برای هماهنگی سفرها و پشتیبانی در بازیهای خارج از خانه فعالیت میکنند.
در جریان مسابقه، انرژی هواداران نساجی تأثیر قابلتوجهی بر روند بازی داشت. بازیکنان نساجی در اغلب نبردهای تنبهتن با حمایت فریادهای یارانشان از سکوها به پیش رفتند. در هر توقف یا ضربه کرنر، موجی از صدا در ورزشگاه بلند میشد که حس «خانه دوم» را برای نساجیها زنده میکرد.
اگرچه نتیجه نهایی دیدار هنوز مشخص نشده، اما حضور چشمگیر هواداران مازندرانی یکبار دیگر ثابت کرد که نساجی تنها یک تیم نیست؛ بلکه نشانهای از هویت و غرور مردم شمال است.
