در سال ۱۹۶۵، کارول شلبی با ترکیب بدنهی سبک AC بریتانیا و موتور غولآسای فورد وی۸، خودرویی خلق کرد که تا امروز یکی از نمادهای نبوغ مکانیکی جهان محسوب میشود: شلبی کبرا ۱۹۶۵. این خودرو در پیستها، خیابانها و خاطرات عاشقان اتومبیل، جایگاه ویژهای دارد؛ نهفقط به خاطر سرعت سرسامآورش، بلکه به دلیل فلسفهای که در طراحیاش نهفته بود—ترکیب فلسفهی اروپایی تعادل با قدرت خام آمریکایی.
در هفتههای اخیر، ویدئویی از «آخرین سواری در کبرا ۱۹۶۵» توسط یکی از دارندگان نسخه محدود این خودرو در شبکههای اجتماعی منتشر شده است. لحظاتی سرشار از صدای غرش موتور، انعکاس نور بر رنگ متالیک آبی-نقرهای بدنه و احساس پرواز روی آسفالت؛ انگار زمان متوقف شده باشد و فقط صدای اسطورهی موتور باقی بماند.
برای بسیاری از علاقهمندان، این ویدئو نه صرفاً یک رانندگی، بلکه یادآور دوران طلایی خودروهای اسپرت کلاسیک است. کبرا ۱۹۶۵ هنوز، پس از شش دهه، نماد شجاعت و عشق به سرعت است—خودرویی که حتی در توقف، حرکت را یادآوری میکند.
