در تحلیلی قیاسی از جذابیت و کاریزمای امیرحسین فتحی، او تلفیقی از ظرافت کلاسیک و مردانگی مدرن توصیف شده است؛ چهرهای که بدون اغراق و با حضوری آرام، از نگاه تا لحن، معنا و معیار «کراش بودن» را بازتعریف میکند.
«تو تنها پسری هستی که اجازه داری تایپ داشته باشی!»
