در یک انتخابات تاریخی، رودریگو پاز، سناتور ۵۷ ساله و فرزند رئیس‌جمهور پیشین بولیوی، توانست با عبور از رقیب خود خورخه توتو کیروگا پیروز شود و ریاست‌جمهوری این کشور را به دست گیرد.
این انتخابات عملاً به ۱۸ سال سلطه حزب جنبش به سوی سوسیالیسم (MAS) که از سال ۲۰۰۶ با رهبری اوو مورالس آغاز شده بود، پایان داد. شکاف سیاسی عمیق میان مورالس و جانشین او لوئیس آرسه باعث شد این حزب نتواند نامزد واحدی معرفی کند و آرای خود را از دست بدهد.
پاز که از سوی حزب دموکرات مسیحی (PDC) وارد رقابت شده بود، با شعار گذار آرام بدون شوک اقتصادی و مواضع میانه‌روانه در برابر تقابل سنتی راست و چپ، توانست در مناطق سنتی سوسیالیست‌ها هم رای بیاورد.
نقش معاون او، اِدمان لارا، پلیس سابق و چهره افشاگر فساد که حضور پررنگی در شبکه‌های اجتماعی دارد، به عنوان نیروی جلب‌کننده آرای مردمی ناراضی بسیار مؤثر بود.
اکنون بولیوی وارد فصلی تازه در سیاست آمریکای لاتین شده است؛ فصلی بدون مورالس و آرسه، اما با وعده‌های اصلاح آرام رودریگو پاز.
