در فضای رسانهای امروز، انتقادهای سخت به نحوه انتخاب و عملکرد مجریان صدا و سیما نادر نیست اما صحبتهای اخیر هرمز شجاعیمهر – مجری باسابقه و چهره آشنا خانواده ایرانی – بازتابی متفاوت یافته است. او وضعیت فعلی تلویزیون ملی را «فاجعهای در حال وقوع» میداند و نسبت به تبعات خطرناک دیدهشدن به هر قیمت در رسانه ملی، هشدار داده است.
شجاعیمهر ریشه نابسامانی اجراهای تلویزیونی را تغییر معیارهای انتخاب مجری و ورود سلیقهای افراد به این عرصه عنوان میکند: «مجریگری پیش از هر چیز نیازمند شخصیت است، نه فقط چهره و تیپ خاص؛ مجری باید حامل پیام رسانه ملی باشد.» او تأکید میکند که امروزه فامیلبازی و همسویی فکری با تصمیمگیرندگان جای فیلترهای حرفهای و علمی را گرفته؛ نتیجه آن هم اجرای خارج از عرف و رفتارهای غیرحرفهای است که نه تنها به جایگاه تلویزیون ضربه میزند بلکه مرجعیت رسانه ملی را نیز تهدید میکند.
به گفته شجاعیمهر، نسل قبلی مجریان با طی دورههای آموزشی سخت و استادی و با رعایت سختگیرانهترین استانداردها به آنتن راه مییافتند، اما امروز این مسیر کوتاه شده و هر فرد با کمترین تجربه وارد چرخه اجرا میشود و این آسیب نه تنها گریبان آثار تلویزیونی بلکه عرصه ورزش و هنر را هم گرفته است. مجریان بدون دغدغه برای تأثیرگذاری اجتماعی، بیشتر در پی دیدهشدن و وایرال شدن در فضای مجازیاند.
او با یادآوری خاطرات ورود خودش به تلویزیون، از ضرورت آموزشهای جدی، احترام به جایگاه اجرا و شخصیت مجری سخن میگوید. شجاعیمهر از افول تدریجی مرجعیت تلویزیون، بیتفاوتی و افت جایگاه اجتماعی آن ابراز نگرانی میکند: «دیگر دل کسی برای تلویزیون نمیسوزد و ارزش واقعی رسانه ملی از نگاه بعضی مجریان امروزی دور افتاده است.»
این انتقادات صریح، بحث تازهای را درباره نیاز به بازنگری اساسی در سیاستهای انتخاب و آموزش مجریان تلویزیون و حفظ شأن و اعتبار رسانه ملی در برابر هجوم رفتارهای سطحی و غیرتخصصی به جریان اصلی رسانه، دامن زده است.
