تیم ملی تکواندو زیر ۲۱ سال ایران بار دیگر ثابت کرد که نسلهای جدید این رشته رزمی در کشورمان تا چه اندازه پتانسیل، انگیزه و توانایی برای درخشش در سطح جهانی دارند. نخستین دوره رقابتهای قهرمانی جهان این رده سنی که از چهارشنبه ۱۲ آذرماه با حضور ۴۵۲ تکواندوکار از ۷۵ کشور در سالن «موی» مجموعه ورزشی «کاسارانی» شهر نایروبی آغاز شده بود، امروز شنبه پانزدهم آذرماه با قهرمانی مقتدرانه تیم ملی ایران در بخش پسران به پایان رسید. این قهرمانی نهتنها یک عنوان معمولی در یک تورنمنت تازهتأسیس نیست، بلکه نشانهای از یک مسیر بلندمدت و برنامهریزیشده است که فدراسیون تکواندو ایران طی سالهای اخیر دنبال کرده تا جوانانی که امروز در نایروبی روی سکوی قهرمانی ایستادند، فردا در تیم ملی بزرگسالان نقشآفرینان اصلی باشند.
در این دوره از مسابقات، تیم ایران موفق شد با کسب سه مدال طلا، یک نقره و دو مدال برنز در مجموع امتیازها، بالاتر از تمامی تیمهای حاضر، جام قهرمانی را از آن خود کند؛ عنوانی که با توجه به حضور کشورهایی با سابقه طولانی در تکواندو مانند کرهجنوبی، ترکیه، ازبکستان، مکزیک و اسپانیا اهمیتی دوچندان پیدا میکند. اینکه ایران در نخستین دوره رسمی این رده سنی قهرمان جهان شده، پیام روشنی دارد: نسل تکواندوی ایران آماده است وارد عصر تازهای از افتخارات شود.
این قهرمانی حاصل مجموعهای از عوامل است. نخست، انسجام فنی و میداندیده بودن جوانان ایران—even در این رده سنی—نقشی تعیینکننده داشت. بسیاری از این تکواندوکاران پیش از این نیز در مسابقات آسیایی، تورنمنتهای بینالمللی و لیگهای معتبر داخلی تجربه اندوخته بودند و همین تجربه باعث شد در نایروبی با کمترین استرس، روی بیشترین تمرکز و بهترین تکنیک خود ظاهر شوند. تیم ایران در بیشتر مبارزهها با تاکتیکهای مدرن، مدیریت هوشمندانه راند سوم و دفاع ساختاریافته، حریفان مستقیم خود را بهخوبی کنترل کرد.
عامل دوم، ترکیب متوازن تیم بود. حضور سه قهرمان طلایی که هرکدام در وزن خود عملکردی کاملاً برتر داشتند، بههمراه یک فینالیست نقرهای و دو برنزی قدرتمند، باعث شد مجموع امتیازات ایران بهگونهای باشد که حتی پیروزیهای تکحریفی رقبا نیز نتواند فاصله را پر کند. این نوع ترکیب، نشانهای از رشد عرضی تکواندو ایران است؛ یعنی نه فقط یک ستاره درخشان، بلکه نسل بهنسل چندین الماس تراشخورده که در کنار هم یک تیم کامل را میسازند.
از سوی دیگر، این قهرمانی هم برای تکواندو ایران پیام دارد و هم برای رقبای جهانی. برای ایران، معنای این موفقیت این است که پروژه پشتوانهسازی در ردههای پایه به سمت بلوغ میرود. سالهاست که تکواندو ایران در بزرگسالان قدرتنمایی میکند و مدالهای جهانی و المپیکی متعددی کسب کرده است. حالا با قهرمانی تیم زیر ۲۱ سال، مشخص میشود که این برتری نه محصول یک نسل طلایی خاص، بلکه حاصل یک سیستم پایدار و مداوم است.
برای رقبای جهانی، نتیجه نایروبی این هشدار را دارد که ایران نهتنها از جایگاهش فاصله نمیگیرد، بلکه با قهرمانی در ردههای پایه قصد دارد برای سالهای آینده نیز رقابت را در سطح بالا حفظ کند. کره، ترکیه، ازبکستان و مکزیک که همگی در شمار قدرتهای سنتی و نوظهور تکواندو هستند، حالا میدانند که برای مقابله با ایران نسل جدیدی از مبارزانشان را باید آماده کنند.
نکته مهم دیگر، نخستین دوره بودن این رقابتهاست. هر زمان که یک مسابقه جدید در سطح جهانی آغاز میشود، قهرمان نخست آن در تاریخ ثبت میشود و سالها بعد بهعنوان «نسل آغازگر» شناخته خواهد شد. تیم تکواندو زیر ۲۱ سال ایران توانست در همین اولین دوره تاریخساز شود و پرچم ایران را بالاتر از ۷۴ کشور دیگر قرار دهد. این افتخار، ارزش معنوی دوچندانی دارد؛ چون نشان میدهد ایران از همان روز اول، جایگاه خود را در ردههای پایه تثبیت کرده است.
از نظر روانی نیز این قهرمانی تأثیر مثبتی بر آینده تکواندو کشور خواهد گذاشت. جوانانی که در نایروبی مدال گرفتند اکنون با اعتمادبهنفس بیشتری دوران انتقالی خود به سمت تیم ملی بزرگسالان را طی خواهند کرد. قهرمانی در یک تورنمنت جهانی—even اگر نخستین دوره آن باشد—به ورزشکار احساس تعلق به سطح اول جهان میدهد؛ احساسی که در تکواندو نقشی اساسی در موفقیتهای بعدی دارد.
در مجموع، تیم ملی تکواندو زیر ۲۱ سال ایران در نایروبی فقط یک قهرمانی کسب نکرد؛ بلکه پیام داد که تکواندوی ایران هنوز هم در مسیر رشد است، نسل جدیدی از قهرمانان در حال طلوعاند و آینده این رشته در ایران روشنتر از همیشه به نظر میرسد.
