روستای شفیع‌آباد کرمان دو روز پیش از سوی سازمان گردشگری ملل متحد به‌عنوان یکی از بهترین روستاهای گردشگری جهان ثبت شد، اما پشت این عنوان جهانی، داستان تلخ زنان گمنامی است که نادیده گرفته شدند.
زنان «گوجینو» از سال ۱۳۹۲ با هدایت «مینا امین‌زاده»، تسهیلگر اعزامی از تهران، پروژه‌ای را آغاز کردند تا از راه سوزن‌دوزی و صنایع دستی، قنات‌ها و باغ‌های خشکیده روستا را احیا کنند.
هسته اولیه شامل ۶ زن بود که با پرداخت تنها ۲۰ هزار تومان و تشکیل صندوق صنایع‌دستی، توانستند درآمد حاصل از فروش تولیداتشان را صرف لایروبی قنات‌ها و کارهای عام‌المنفعه کنند.
به گفته‌ی «زهرا تکابی»، عضو انجمن گوجینو، امروز بیش از ۱۵۰ زن از روستاهای اطراف در این طرح فعالیت دارند و با سود کار خود، ۸ قنات از جمله قنات شفیع‌آباد و حسین‌آباد را زنده کرده‌اند. اما در پرونده ثبت جهانی هیچ نشانی از آنان نیست و لوح افتخار جهانی به نام فردی دیگر در چین صادر شده است.
تکابی می‌گوید: «نادیده گرفتن ما در چنین موفقیتی دردناک بود. این ثبت جهانی حاصل تلاش زنان ایرانی است، نه فقط پروژه‌های بوم‌گردی خصوصی.»
زنان گوجینو خواستار دیده‌شدن نقش خود در موفقیت جهانی روستا هستند؛ زنانی که با کار، همت و عشق، شفیع‌آباد را از دل کویر به جهان معرفی کردند.
