دربی تهران همیشه صحنه تولد ستارهها، شکلگیری خاطرههای ماندگار و روایتهایی بوده که سالها بعد همچنان در ذهن هواداران میچرخد. در این میان نام ساشا ایلیچ، دروازهبان مقدونیهای سابق پرسپولیس، برای بسیاری از هواداران فوتبال ایران تداعیگر لحظاتی خاص است؛ لحظاتی که با گلهای تماشایی، فشار بیامان بازی و البته شخصیت صمیمی و دوستداشتنی او گره خورده است. حالا در آستانه دربی جدید، او در گفتوگویی مفصل با ورزش سه پرده از خاطراتش برداشته و روایتی متفاوت از روزهای حضورش در ایران، رقابت با ستارههای بزرگ و البته شوخیهای همیشگیاش با علی سامره ارائه میدهد.
ایلیچ با خنده میگوید: «من گلر بدشانس بودم؛ زیباترین گلها را در دربی خوردم!» جملهای که اشاره مستقیم دارد به گل معروف ثانیه ۴۷ علی سامره در دربی ۵۶؛ گلی که برای سالها به یکی از نمادهای آن شهرآورد تبدیل شد. نکته جالب اما این است که ساشا و سامره حالا در امارات دوستان صمیمی هستند و در دفتر ایجنت مشترکشان مدام یکدیگر را میبینند. او با شوخی میگوید: «سامره هنوز هم من را رها نمیکند!»
ساشا در مرور دوران حضورش در پرسپولیس از ستارههای بزرگ کنار خود نیز تقدیر میکند: افشین پیروانی را «رییس بزرگ» میخواند، علی دایی را «درجه یک»، و از چهرههایی مانند یحیی گلمحمدی و وحید هاشمیان بهعنوان بازیکنانی یاد میکند که حضورشان وزن تیم را بالا میبرد. ایلیچ تأکید میکند فصل حضور او با وجود فشار شدید، یکی از زیباترین تجربههای زندگی حرفهایاش بوده و فضای تیم برای او مثل یک خانواده واقعی بوده است.
او اکنون مربی دروازهبانها در تیم «الامارات» در لیگ دسته دوم امارات است و با علاقه فراوان میگوید دوست دارد یک روز دوباره به ایران برگردد: «ایران را دوست دارم. مردمش را دوست دارم. اگر فرصتی باشد، خیلی خوشحال میشوم دوباره بهعنوان مربی گلرها در لیگ ایران کار کنم؛ چه پرسپولیس، چه حتی تیمی دیگر.»
در بخش دیگری از گفتوگو، ساشا به فضای دوبی اشاره میکند و با خنده میگوید: «اینجا همه استقلالیاند! فرهاد مجیدی، رضا عنایتی، علی سامره… همه من را محاصره کردهاند! اما قلب من همیشه قرمز است.»
گفتوگوی تازه او یادآور این حقیقت است که برخی چهرهها شاید از نظر نتیجه به اندازه انتظار هواداران موفق نبودند، اما صمیمیت، شخصیت حرفهای و لحظات ماندگارشان آنها را برای همیشه در حافظه داربی نگه میدارد. ایلیچ از همان دسته است؛ گلری که با وجود تلخی نتایج، در تاریخ دربی، جایگاهی متفاوت و فراموشنشدنی دارد.
