دومین شکست پیاپی منچسترسیتی | بحران تازه برای پپ گواردیولا پس از شکست برابر لورکوزن

منچسترسیتی هفتهای کابوسوار را تجربه کرد؛ هفتهای که ابتدا با شکست تلخ مقابل نیوکسل آغاز شد و حالا با باختی غیرمنتظره برابر بایرلورکوزن ادامه یافته است. این دومین شکست پیاپی شاگردان پپ گواردیولاست و موج جدیدی از نگرانی را در کمپ سیتی ایجاد کرده؛ نگرانیای که خود گواردیولا پیش از مسابقه نیز در سخنانش به آن اشاره کرده بود. او گفته بود که در لیگ قهرمانان «لحظههای ناامیدکننده بیشتر از لحظههای خوب بوده» و حالا یک صفحه دیگر به همان فهرست تلخ اضافه شده است.
نکته عجیب مسابقه، ریسک بزرگ گواردیولا در ترکیب اولیه بود؛ ۱۰ تغییر همزمان در حساسترین مقطع مرحله گروهی. تصمیمی که کارشناسان آن را «غیرقابل توجیه» دانستهاند، بهخصوص زمانی که برد سیتی میتوانست تیم را با سه مسابقه باقیمانده، به صعود مستقیم به یکهشتم نهایی نزدیک کند. اما گواردیولا، که حتی گفته بود «اگر میتوانست ۱۱ تغییر هم انجام میداد»، بهوضوح بهای این تصمیم را پرداخت.
لورکوزنِ کسپر هیولمند نشان داد چرا سومین تیم برتر بوندسلیگا در این فصل است؛ تیمی منسجم، سریع و منظم که نه تنها از اشتباهات سیتی بهره برد، بلکه در اکثر دقایق بازی تسلط تاکتیکی داشت. گل اول با شلیک زیبای الخاندرو گریمـالدو و گل دوم با ضربه سر دقیق پاتریک شیک، حاصل همان ضدحملات هدفمند و دفاع فشرده لورکوزن بود.
در سوی سیتی، نیمه نخست یکی از ضعیفترین نمایشهای این تیم در دوران گواردیولا بود: بیریتم، کند، بدون خلق موقعیت و کاملاً فاقد انرژی. هواداران سیتی که تیمشان را با آن پرسهای سریع و بازیهای پرتحرک میشناسند، این بار نمایشی سرد، بیجان و بیهویت دیدند؛ تا جایی که حتی ورود ستارههایی چون فیل فودن، جرمی دوکو و نیکو اورایلی هم نتوانست جریان مسابقه را تغییر دهد.
در نیمه دوم، مشکل بزرگتر شد؛ ارسال دقیق ابراهیم مازا در شرایطی که مدافعان سیتی به شکل عجیبی منفعل بودند، با ضربه سر شیک تبدیل به گل دوم شد. در نهایت زمانی که ارلینگ هالند وارد زمین شد نیز تغییری ایجاد نشد؛ مهاجمی که کنار پرچم کرنر به وضوح افسوس میخورد و شاید به این فکر میکرد که اگر زودتر وارد زمین شده بود، شاید میشد بازی را برگرداند. اما واقعیت این بود که مشکل سیتی فراتر از حضور یک ستاره بود؛ تیم بهطور ساختاری سردرگم، خسته و بیانرژی ظاهر شد.
شکست پیاپی، آن هم در آستانه سفر سختِ ماه آینده به برنابئو، زنگ خطر واقعی برای گواردیولاست. سیتی اگر راهحلی فوری برای بحران انسجام و تمرکز پیدا نکند، این فصل در لیگ قهرمانان میتواند برای آنها بسیار ناامیدکنندهتر از پیشبینیهای ابتدایی باشد.