هوشنگ نهاوندی، سیاستمدار و استاد دانشگاه ایرانی در دوران حکومت محمدرضا شاه پهلوی، روز ۲۷ مهرماه در سن ۹۳ سالگی در بروکسل درگذشت.
نهاوندی از چهره‌های دانشگاهی و اجرایی شاخص دهه‌های ۴۰ و ۵۰ شمسی بود. او تحصیلات خود را در رشته حقوق در دانشگاه تهران آغاز کرد و سپس دکترای اقتصاد دولتی از دانشگاه پاریس گرفت.
در دولت حسنعلی منصور، به‌عنوان وزیر مسکن و آبادانی کشور منصوب شد و در سال‌های ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۰ ریاست دانشگاه شیراز را بر عهده داشت. پس از آن، در دوره نخست‌وزیری امیرعباس هویدا، به عنوان رئیس دانشگاه تهران (۱۳۵۰ تا ۱۳۵۵) فعالیت کرد.
در واپسین سال‌های حکومت پهلوی و در بحبوحه شکل‌گیری انقلاب اسلامی، نهاوندی در دولت جعفر شریف امامی پست وزارت علوم را پذیرفت. پس از انقلاب ۱۳۵۷، از ایران خارج شد و بیش از چهارده سال در دانشگاه پاریس به تدریس و پژوهش علمی پرداخت.
درگذشت او پایانی بر زندگی یکی از چهره‌های علمی و سیاسی تاریخ معاصر ایران است که در فضای پیش از انقلاب نقشی مهم در حوزه دانشگاهی و توسعه شهری داشت.
