دربی ۱۰۶ نهفقط یک مسابقه فوتبال، بلکه نبض فصل برای پرسپولیس و استقلال است؛ دیداری که همیشه فراتر از جدول و موقعیت تیمها عمل کرده و بار روانی، حیثیتی و احساسی آن میتواند سرنوشت یک نیمفصل یا حتی یک سال را تغییر دهد. در این میان، نگاهها به انتخابهای اوسمار ویهرا دوخته شده؛ سرمربیای که حالا در دومین تجربه دربی خود، پس از تساوی در شهرآورد ۱۰۳، در شرایطی وارد میدان میشود که همه چیز برای او هم هیجانانگیز است و هم چالشبرانگیز. او نهتنها باید به فکر تثبیت جایگاه تیمش باشد، بلکه با دو پیروزی فصل گذشته مقابل استقلال (با هدایت گاریدو و کارتال) میراثی روی دوشش دارد که هواداران پرسپولیس انتظار تداوم آن را دارند.
وضعیت پرسپولیس در آستانه این دربی ترکیبی از آرامش و بیقراری است. از یکسو تقریباً همه بازیکنان کلیدی تیم آماده هستند و تنها مارکو باکیچ بهعنوان غایب بزرگ در لیست دیده میشود. از سوی دیگر، چند پست همچنان با ابهام همراه است؛ پستهایی که میتوانند روند بازی و حتی نتیجه نهایی را تغییر دهند.
درون دروازه، هیچ تردیدی وجود ندارد: پیام نیازمند انتخاب قطعی اوسمار است؛ دروازهبانی که زیر نظر امیلیو آلوارز روند پیشرفتی پرسرعتی داشته و حالا میخواهد نخستین تجربه شهرآوردش را با یک کلینشیت تاریخی آغاز کند. نیازمند آرامش، خروجهای مطمئن و واکنشهای سریع دارد؛ پارامترهایی که در دربی معمولاً تعیینکنندهاند.
در قلب دفاع، ترکیب پورعلیگنجی – کنعانیزادگان ثابتترین و قابلپیشبینیترین انتخاب اوسمار است. با وجود اینکه پرسپولیس در بازی گذشته برابر شمس آذر ضعفهایی در خط دفاع داشت، اما تجربه و هماهنگی این دو مدافع چنان بالاست که تغییرشان نه منطقی است و نه ضروری. هر دو بازیکن با توجه به سابقه ملی، تجربه حضور در دربیهای پرتنش، و سبک فشرده استقلال، نقشی کلیدی در جلوگیری از ایجاد فضا میان خطوط خواهند داشت.
پستهای کناری اما جایی است که سورپرایزهای اوسمار میتواند شکل بگیرد. در سمت راست، یعقوب براجعه استعداد، سرعت و انگیزه دارد اما ضعفهای دفاعیاش – مخصوصاً در بازیهای بزرگ – باعث شده شانس سرژ اوریه بیشتر باشد. اوریه با وجود افتوخیز بدنی، تجربه لیگ برتر انگلیس و بازیهای بزرگ را دارد و اگر آماده باشد، حضورش میتواند اطمینان دفاعی بیشتری ایجاد کند. در سمت چپ، همهچیز روشن است: میلاد محمدی بدون رقیب جدی به میدان میرود؛ بازیکنی که هم در حمله مؤثر است و هم در بازگشت به فاز دفاعی نظم بالایی دارد.
در غیاب باکیچ، خط میانی پرسپولیس با میلاد سرلک و سروش رفیعی بسته میشود؛ زوجی که هم جنگندگی دارند، هم خلاقیت. سرلک نقش متوازنساز را ایفا میکند و سروش رفیعی – که این روزها در اوج است – وظیفه تغذیه مهاجمان و حفظ جریان بازی را برعهده دارد. دو گل اخیر رفیعی باعث شده او با روحیهای بالا وارد دربی شود.
اما جذابترین بخش ترکیب احتمالاً دو وینگر پرسپولیس هستند. اوستون اورونوف در سمت چپ تقریباً انتخاب قطعی محسوب میشود؛ بازیکنی با آمادگی کامل و تأثیرگذاری بالا که گلزنی اخیرش اعتمادبهنفس او را چندبرابر کرده. در سمت راست نیز به احتمال زیاد امید عالیشاه به میدان میرود؛ کاپیتانی باتجربه و دربیباز که سه گل در شهرآوردها زده و همیشه یکی از عوامل روحی تیم بوده است.
در خط حمله، اوسمار بین شجاعت و اطمینان یکی را باید انتخاب کند. محمد عمری با قدرت پرس، سرعت و انرژی زیاد احتمالاً پشت مهاجم بازی میکند؛ اما امکان یک سورپرایز نیز وجود دارد: استفاده از بیفوما. با این حال، بازگشت تازهاش از مصدومیت احتمال چنین ریسکی را پایین میآورد. در نوک حمله، هیچ شکی نیست: علی علیپور – سومین گلزن برتر تاریخ دربیها – مأمور گلزنی است.
