بی‌خوابی مزمن فراتر از یک مشکل ساده است و به گفته محققان مایوکلینیک، می‌تواند روند پیری مغز را تا سه سال جلو بیندازد. در افراد مبتلا، دفع پروتئین‌های سمی مغز مختل می‌شود و خطر ابتلا به آلزایمر تا ۴۰٪ بالا می‌رود. همچنین بی‌خوابی با افزایش هورمون استرس (کورتیزول) باعث التهاب و صدمه به رگ‌ها شده و احتمال سکته و بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد. کمبود خواب نیز حساسیت بدن به انسولین را کاهش داده و زمینه دیابت نوع ۲ را فراهم می‌کند. نتیجه نهایی، بدنی فرسوده، سیستم ایمنی ضعیف و ذهنی مضطرب است. برای پیشگیری، تنظیم زمان خواب، کاهش مصرف کافئین و مراجعه به پزشک توصیه می‌شود.
