قرعهکشی جام جهانی ۲۰۲۶ تصویری کاملاً جذاب و در عین حال پیچیده از گروه C بهجا گذاشت؛ گروهی که برزیلِ کارلو آنچلوتی در آن باید برابر سه تیمی قرار بگیرد که هرکدام از زاویهای متفاوت خطرناکاند: مراکشِ شگفتیساز جام جهانی ۲۰۲۲، اسکاتلند فیزیکی و ساختارمند، و هائیتی سرعتی و غیرقابلپیشبینی. سلسائو که میخواهد پس از دو دهه بار دیگر تاج قهرمانی جهان را لمس کند، باید از همین مرحله گروهی شخصیت قهرمانی خود را نشان دهد؛ و شاید هیچ آزمونی بهتر از این سه سبک کاملاً متفاوت وجود نداشته باشد.
در نگاه اول، برزیل با توجه به ستارههایی مانند وینیسیوس جونیور، رودریگو، کاسمیرو، مارکینیوش و گابریل ماگالایش تیمی بیرقیب در این گروه بهنظر میرسد. اما فوتبال تنها به «نامها» وابسته نیست؛ بلکه به پویایی، ساختار، انرژی و لحظههای کلیدی بستگی دارد. تیمهایی مانند مراکش و اسکاتلند دقیقاً همینجاست که خطرناک میشوند؛ زیرا میتوانند با انرژی جمعی یا یک ضدحمله برقآسا معادلات بزرگتری را برهم بزنند.
برزیل با آمدن کارلو آنچلوتی به دورهای تازه پا گذاشته است؛ دورهای که تلفیق تجربه و آرامش یک مربی بزرگ با نسل جوانی است که در اروپا میدرخشد. آنچلوتی فوتبال مالکانه افراطی ارائه نمیدهد؛ بلکه تمرکز او بر «تعادل» و «بالاتر بردن عملکرد ستارهها»ست. این همان چیزی است که سلسائو در سالهای گذشته کم داشت. در ترکیب او، وینیسیوس و رودریگو نقش محوری دارند و استوائو ویلیان، پدیده جدید فوتبال برزیل، میتواند در ۲۰۲۶ تبدیل به یکی از چهرههای خاص جام شود.
اما بزرگترین چالش برزیل در این گروه، بدون تردید مراکش است. تیم ولید الرکراکی در جام جهانی ۲۰۲۲ با حذف اسپانیا و پرتغال تا نیمهنهایی پیش رفت و تبدیل به اولین تیم آفریقایی تاریخ شد که وارد جمع چهار تیم پایانی میشود. مهمتر از نتایج، انسجام و هویت تاکتیکی مراکش بود که فوتبال جهان را شگفتزده کرد. حالا این تیم با ستارههایی مانند اشرف حکیمی، براهیم دیاز، عبدالصمد الزلزولی، اوناهی و امرابط به ۲۰۲۶ میرسد؛ نسلی که شاید حتی از تیم قطر ۲۰۲۲ آمادهتر باشد.
مراکش نهتنها از نظر فنی تیم خطرناکی است، بلکه روانیترین تیم این گروه هم محسوب میشود. انرژی گروهی، جنگندگی و توانایی بازی بدون توپ، به آنها امکان میدهد حتی مقابل تیمهای بزرگ، ساختار دفاعی را حفظ کنند و با یک حرکت سریع ضربه بزنند. هفته اول این گروه با دیدار برزیل – مراکش احتمالاً یکی از سنگینترین بازیهای مرحله گروهی جام جهانی خواهد بود؛ بازیای که میتواند مسیر صدرنشینی را از همان ابتدا مشخص کند.
در سوی دیگر این گروه، اسکاتلند قرار دارد؛ تیمی که معمولاً ستارههای نامدار ندارد، اما ساختار تاکتیکیاش بسیار مستحکم است. اسکاتلند تیمی فیزیکی است، در نبردهای هوایی و دوئلها قوی است و از ضربات ایستگاهی بهخوبی استفاده میکند. برای برزیل، تقابل با این تیم شاید از نظر تکنیکی دشوار نباشد، اما از نظر انرژی و نبردهای فیزیکی یکی از سختترین چالشها خواهد بود. اسکاتلند اهل ایجاد بازیهای بسته و فرسایشی است و اگر بازی روی زمین و در سرعت مورد نظر برزیل جریان نداشته باشد، این تیم میتواند برای سلسائو دردسر ایجاد کند.
هائیتی نیز کمتجربهترین تیم گروه است، اما هرگز نباید آن را نادیده گرفت. هائیتی تیمی است که با سرعت، جسارت و حملات مستقیم شناخته میشود. در چنین بازیهایی اگر تیم بزرگ لحظهای تمرکز از دست بدهد، احتمال شوک وجود دارد. برزیل در هفته دوم بهمصاف هائیتی میرود و این بازی از یک سو فرصت چرخش بازیکنان را فراهم میکند و از سوی دیگر دروازهای برای تثبیت صدرنشینی است؛ البته به شرطی که بازی جدی گرفته شود.
برنامه بازیهای گروه C نیز نشان میدهد که همهچیز از همان هفته اول میتواند تعیینکننده باشد:
هفته اول:
• برزیل – مراکش
• هائیتی – اسکاتلند
هفته دوم:
• برزیل – هائیتی
• اسکاتلند – مراکش
هفته سوم:
• اسکاتلند – برزیل
• مراکش – هائیتی
اگر برزیل بتواند در هفته اول مراکش را شکست دهد، مسیر صدرنشینی بسیار هموار خواهد شد. اما اگر بازی مساوی شود یا مراکش برگ برندهاش را رو کند، گروه C به یکی از جذابترین و پیچیدهترین گروههای جام جهانی تبدیل خواهد شد.
در جمعبندی، میتوان گفت:
- برزیل مدعی اصلی گروه است؛
- مراکش خطرناکترین تیم آفریقا و چالش مستقیم سلسائو؛
- اسکاتلند تیمی سختجان و ساختارمند؛
- و هائیتی تیمی که میتواند معادلات را بر هم بزند.
اما فوتبال همیشه به روی کاغذ نیست؛ و گروه C دقیقاً همانجایی است که ممکن است شگفتیهای تازهای برای جام جهانی رقم بخورد.
